เมื่อวันนี้ไปซื้อผลไม้ กับเจ้าที่ไม่ค่อยได้ซื้อประจำ แต่ลุงกลับพูดแค่ประโยคนี้ประโยคเดียว ทำให้คิดอะไรได้มากมาย

ที่มา นายสิบ ทหารราบ‎

ขออนุญาตแชร์คับ *แง่คิด....ของการ"ต่อราคา"

เป็นการพูดโต้ตอบ

ระหว่างคนซื้อมะพร้าวน้ำหอมกับคนขาย

คนขายบอก 30"

คนซื้อต่อเหลือ 15บาท แถมยังบอกว่าแพง....

คนขายบอก ขายให้ไม่ได้หรอก เพราะต้องปลูก และมายืนขายตากแดด ขายตั้งแต่เช้าต้นทุนมาก็มากกว่า15แล้ว.... ในมือคนต่อราคามะพร้าวถือกาแฟคาร์ปูชิโน่ คนขายถามว่า กาแฟที่ดื่มราคาเท่าไหร่ เขาตอบว่า....150 บาท

คนขายถามว่า แล้วคุณต่อราคาเขาไหม

คนซื้อบอกว่า....จะบ้าหรือนี่มันกาแฟมียี่ห้อ...เขาไม่ต่อกันหรอก

คนขายพูดว่า กับคนรวย คุณไม่ต่อซักบาทเดียว แต่พอกับคนจน คุณกับต่อราคาถึง15บาท คนซื้ออึ้งไป.....!!!

ข้อคิด....ถามว่า....

เพราะอะไรเราจึงต่อราคากับพ่อค้าจนๆที่ต้องยืนขายของกลางแดดร้อน.....แต่กลับไม่เคยต่อราคากับผู้ค้าที่ร่ำรวยตามห้างฯหรือภัตตาคาร

ทำไม?

จึงต้องมาเอาเปรียบคนจนที่ต้องทำงานหนัก ยิ่งต่อได้....เอาเปรียบได้

ถ้าเราเป็นหนึ่งในคนที่ร่วมเอาเปรียบคนจนอยู่...

เราใช้จ่ายในห้างเป็นพันๆตามห้างฯและร้านอาหารหรูๆแต่กับต่อราคากันบาทต่อบาทกับคนจน ซึ่งต้องทำงานหนักเลี้ยงตัวเองและครอบครัวของเขา....

#ฝากแง่คิดดีๆเพื่อเกื้อกูลคนที่ด้อยโอกาสทางสังคม...**เวลาซื้อของในห้าง-มินิมารท์(เดินห้างทำเหมือนรวยทุกคน) ลองต่อราคามันบ้างนะคับ อย่ามาต่อราคากับคนหาเช้ากินค่ำเลยคับ ...แบ่งปันได้ก้อแบ่งปันกันคับ